Neokatechumenat

W parafii istnieją obecnie stan maj 2019r. trzy wspólnoty neokatechumenalne:

I spotyka się we wtorki:

II  spotyka się w środy

III spotyka się w czwartki

Wyjątki z Dekretu Definitywnego Zatwierdzenia Statutu Drogi Neokatechumenalnej przez Papieską Radę do Spraw Świeckich

Droga Neokatechumenalna rozpoczęła się w roku 1964 wśród mieszkańców baraków ze slumsów Palomeras Altas w Madrycie, za sprawą Pana Francisco José (Kiko) Gomez Argüello i Pani Carmen Hernández (+2016), którzy na prośbę samych ubogich, wśród których żyli, zaczęli głosić im Ewangelię Jezusa Chrystusa. W miarę upływu czasu ów kerygmat skonkretyzował się w syntezie katechetycznej, opartej na trójnogu „Słowo Boże – Liturgia – Wspólnota”, która ma prowadzić ludzi do braterskiej komunii i do wiary dojrzałej……

Chrystus

Za zgodą Jego Eminencji Kardynała Angelo Dell’Acqua, ówczesnego Wikariusza Generalnego Jego Świątobliwości (Pawła VI) dla Miasta Rzymu i Dystryktu, rozpoczęła się pierwsza katecheza w parafii Nostra Signora del Santissimo Sacramento e Santi Martiri Canadesi. Począwszy od tej daty, Droga stopniowo rozprzestrzeniała się w diecezjach całego świata.

Droga Neokatechumenalna jest itinerarium formacji katolickiej, która «pozostaje w służbie Biskupowi jako jeden ze sposobów diecezjalnej realizacji wtajemniczenia chrześcijańskiego i stałego wychowania wiary» (Statut, art. 1 § 2). Posiada ona publiczną osobowość prawną … .

Droga Neokatechumenalna – przeżywana w łonie parafii, w małych wspólnotach złożonych z osób w różnym wieku i zróżnicowanych społecznie – realizuje się według linii proponowanych przez Inicjatorów, zawartych w Statucie oraz w tomach nazwanych Orientamenti alle Équipes di Catechisti [Linie Orientacyjne dla Ekip Katechistów] (por. Statut, art. 2,2o); jej ostatecznym celem jest stopniowe prowadzenie wiernych do osobistej intymności z Jezusem Chrystusem i uczynienie ich aktywnymi podmiotami w Kościele i wiarygodnymi świadkami Dobrej Nowiny Zbawiciela; promuje misję ad gentes nie tylko w krajach misyjnych, ale także w tych o starożytnej tradycji chrześcijańskiej, które są dzisiaj, niestety, głęboko zsekularyzowane; jest narzędziem wtajemniczenia chrześcijańskiego dorosłych, którzy przygotowują się do przyjęcia Chrztu według norm zawartych w Ordo Initiationis Christianae Adultorum[Obrzędy Chrześcijańskiego Wtajemniczenia Dorosłych] …..

Wielokrotnie i na różne sposoby, Sługa Boży Jan Paweł II podkreślał obfitość owoców ewangelicznego radykalizmu i nadzwyczajnego zapału misyjnego, które Droga Neokatechumenalna wnosi w życie wiernych świeckich, w rodziny, we wspólnoty parafialne, a także bogactwo powołań do życia kapłańskiego i zakonnego, jakie Droga wzbudza, ukazując się jako «itinerarium formacji katolickiej ważnej dla społeczeństwa i czasów dzisiejszych» (AAS 82 [1990] 1513-1515).

Również Ojciec Święty Benedykt XVI, zwracając się do uczestników Drogi Neokatechumenalnej 12 stycznia 2006r., stwierdził: «Wasze działanie apostolskie dąży do umiejscowienia się w sercu Kościoła, w całkowitej zgodności z jego dyrektywami i w jedności z Kościołami partykularnymi, w których będziecie działać, doceniając w pełni bogactwo charyzmatów, jakie Bóg wzbudził przez inicjatorów Drogi» (Insegnamenti di Benedetto XVI, II, 1 [2006], 58-59).

………..

Niniejszym Dekretem,

definitywnie zatwierdza Statut Drogi Neokatechumenalnej, należycie uwierzytelniony przez tę Dykasterię i w kopii złożony w jej archiwach. W nadziei, że te normy statutowe stanowić będą stałe i pewne linie przewodnie dla życia Drogi i będą pomocą dla Pasterzy w ich ojcowskim i czujnym towarzyszeniu wspólnotom neokatechumenalnym w Kościołach partykularnych.

Dan w Watykanie, 11 maja 2008, w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego.

Stanisław Kard. Ryłko Przewodniczący : + Josef Clemens, Sekretarz

kiko-1068x711

Zdjęcie ze spotkania powołaniowego w Krakowie ŚDM 2016r.

Słowo Ojca Świętego Franciszka wygłoszone do przedstawicieli Drogi Neokatechumenalnej (Audiencja w Aulii Pawła VI dnia 6 marca 2015r.)

Drodzy Bracia i Siostry!

Dzień dobry wszystkim! I bardzo chcę podziękować za wasze przybycie na to spotkanie. Zadaniem Piotra jest umacniać braci w wierze. Także wy zechcieliście tym gestem poprosić Następcę Piotra, aby umocnił wasze powołanie, wsparł waszą misję, aby pobłogosławił wasz charyzmat. I ja dzisiaj potwierdzam wasze powołanie i błogosławię wasz charyzmat! Czynię to nie dlatego, że (Kiko) mi za to zapłacił, nie! Czynię to, bo chcę tego. Pójdziecie w imię Chrystusa na cały świat, by zanieść Jego Ewangelię. Niech Chrystus was poprzedza, towarzyszy wam i doprowadzi do dopełnienia zbawienia, którego jesteście zwiastunami! Wraz z wami pozdrawiam wszystkich Kardynałów i Biskupów, którzy dzisiaj wam towarzyszą i którzy w swoich diecezjach wspierają waszą misję. W sposób szczególny pozdrawiam inicjatorów Drogi Neokatechumenalnej, Kiko Argüello i Carmen Hernández, wraz z Ojcem Mario Pezzi: także im pragnę wyrazić moje uznanie i poparcie dla wszystkiego, co poprzez Drogę czynią dla dobra Kościoła. Zawsze powtarzam, że Droga Neokatechumenalna czyni wiele dobra dla Kościoła.

Tak jak powiedział Kiko, nasze dzisiejsze spotkanie jest posłaniem misyjnym,w posłuszeństwie temu, o co prosił nas Chrystus a co usłyszeliśmy w Ewangelii. I jestem szczególnie zadowolony z tego, że wasza misja realizuje się dzięki rodzinom chrześcijańskim zjednoczonym we wspólnocie; za swoją misję uznają one dawanie dowodów wiary, które pociągną innych do piękna Ewangelii, zgodnie ze słowami Chrystusa: Miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi (por. J 13,34), i bądźcie jedno, by świat uwierzył (por. J 17,21).

Te wspólnoty powołane przez biskupów składają się z prezbitera i czterech lub pięciu rodzin wraz z dziećmi – również dorosłymi – i stanowią misję ad gentes, z nakazem ewangelizacji niechrześcijan. Niechrześcijan, którzy nigdy nie słyszeli o Jezusie Chrystusie, i wielu niechrześcijan, którzy zapomnieli, kim był Jezus Chrystus, kim jest Jezus Chrystus; niechrześcijan ochrzczonych, którzy poprzez sekularyzację, światowość i inne sprawy zapomnieli o wiarze. Obudźcie te wiarę! Jeszcze przed słowem świadectwem waszego życia ukazujecie sedno Chrystusowego objawienia, a więc to, że Bóg kocha człowieka aż po pójście za niego na śmierć i przez Ojca został On przywrócony do życia, abyśmy otrzymali łaskę oddawania naszego życia za braci. Współczesny świat potrzebuje tego ważnego przesłania. Ile samotności, ile cierpienia, ile oddalenia się od Boga na wielu peryferiach Europy, Ameryki i w wielu miastach Azji. Jak bardzo współczesny człowiek na każdej szerokości geograficznej potrzebuje słyszeć, że Bóg go kocha i że miłość jest możliwa. Te wspólnoty chrześcijańskie, dzięki wam, rodzinom misyjnym, mają to podstawowe zadanie, aby uczynić widzialnym to przesłanie. A jakie jest to przesłanie? “Chrystus zmartwychwstał, Chrytus żyje! Chrytus żywy posród nas!”.

Otrzymaliście siłę, by pozostawić wszystko i wyruszyć do ziem dalekich, dzięki drodze inicjacji chrześcijańskiej, przeżywanej w małych wspólnotach, w których odkryliście ogromne bogactwa waszego Chrztu. To jest Droga Neokatechumenalna, prawdziwy dar Opatrzności dla Kościoła naszego czasu, jak potwierdzili to już moi poprzednicy: przede wszystkim Święty Jan Paweł II, kiedy powiedział do was te słowa: „Uznaję Drogę Neokatechumenalną jako drogę formacji chrześcijańskiej ważnej dla społeczności i dla współczesnych czasów” (Epist. Ogniqualvolta, 30 agosto 1990: AAS 82 [1990], 1515). Droga opiera się na tych trzech płaszczyznach Kościoła, jakimi są Słowo, Liturgia i Wspólnota. Dlatego nieustanne i posłuszne słuchanie Słowa Bożego, celebracja eucharystyczna w małych grupach po pierwszych Nieszporach niedzieli, celebracja Jutrzni w dzień Pański w rodzinie z dziećmi i dzielenie się własną wiarą z innym braćmi są źródłem wielu darów, którymi obficie obdarował was Pan, jak np. liczne powołania do prezbiteratu i życia konsekrowanego. Widzieć to wszystko jest ogromną pociechą, ponieważ potwierdza to, że Duch Święty jest żywy i działa w swoim Kościele również i dziś i odpowiada na potrzeby współczesnego człowieka.

Przy wielu okazjach uczulałem na konieczność przejścia Kościoła „od duszpasterstwa zwykłego zachowywania stanu rzeczy do duszpasterstwa zdecydowanie misyjnego” (por. Evangelii gaudium, 15). Ile razy zamykamy Jezusa w środku Kościoła i nie pozwalamy Mu wyjść… Ile razy! Jest to rzecz najważniejsza do zrobienia, jeśli nie chcemy, aby wody w Kościele zaszły mułem. Droga od lat realizuje tę misję ad gentes pośród niechrześcijan dla zaszczepienia Kościoła, nowej obecności Kościoła tam, gdzie go nie ma albo gdzie nie jest już w stanie dotrzeć do ludzi. „Ileż radości dajecie nam swoją obecnością i waszą działalnością” – powiedział do was Błogosławiony Papież Paweł VI podczas swej pierwszej audiencji z wami (8 maggio 1974: Insegnamenti di Paolo VI, XII [1974], 407). Również i ja czynię swoimi te słowa i chcę dodać wam odwagi, byście szli do przodu; powierzam was opiece Najświętszej Maryi Panny, która natchnęła Drogę Neokatechumenatu. Ona wstawia się za wami przed swoim Boskim Synem.

Najdrożsi, niech Bóg wam towarzyszy. Wyruszajcie z moim błogosławieństwem. (Tłumaczenie: Radio Maryja)

IMG_38231

Zdjęcie ze spotkania w Krakowie dzień po ŚDM.

Jeszcze jedna uwaga od proboszcza. Najlepiej na temat neokatechumenatu czytać strony oficjalne, oraz dokumnety Papieży czy odpowiednich dykasterii Rzymskich Watykanu. Korzystanie z innych źródeł nieautoryzowanych powoduje jak w każdej dziedzinie, niepoterzebne plotki, rodzi podejrzliwość. Z mojego punktu widzenia w pełni podzielam w/w zdania i Statutu oraz Papieża Franciszka, poparte wieloletnim doświadczeniem drogi neokatechumenalnej w Polsce, Włoszech i USA gdzie dane mi było być przezbiterem w różnych wpólnotach neokatechumenatu.

ks. Jacek Skrobisz proboszcz