Uroczystość Wszystkich Świętych może dodawać nam odwagi. W niebie orędują za nami ludzie, których znamy z imienia i wspominamy w ciągu roku i ci cisi i pokorni nie znani. Przez wstawiennictwo wszystkich świętych możemy polecać nasze problemy, prosić o dodanie nam odwagi, o łaskę przebaczenia, o wiarę niezłomną, o miłość co nie ustaje. Ileż intencji podsuwają ich ostatnie słowa, lub ciche pokorne życie zgodne z błogosławieństwami.

«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy [ludzie] wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.

Samemu się nie da wypełnić błogosławieństw, potrzebna jest łaska Boga i wsparcie z nieba, o które warto nieustannie się dobijać. Pukajcie a będzie wam otworzone, jeśli prosicie z sercem wolnym od sądów by Duch Święty kierował nami i podsuwał intencje do modlitwy. Z nieba modli się za nami niezliczona rzesza świętych, nawet jeśli po ludzku doznajemy porażki, jesteśmy przegrani, czy prześladowani.