Ciekawą depeszę zamieściła Katolicka Agencja Informacyjna 15.10.2020r.. Dotyczy odrzucenia reformy Mszy Świętej jaka nastąpiła po Soborze Watykańskim II (1962-1965). Innymi słowy Msza Święta w języku polskim nie jest godna misterium jakie wyraża. Kapłani i biskupi wyświęceni na początku działalności bez pozwolenia Papieża, wsparci przez dużą grupę świeckich, sprzeciwiają się nauce Kościoła powszechnego powołując się obronę tradycji i prawdziwej wiary w Jezusa Chrystusa. Na marginesie można dodać, że to bractwo, oraz niektóre portale internetowe z nim sympatyzujące, odrzuca również możliwość udzielania Komunii Świętej w postawie stojącej a także nie do pomyślenia jest przyjęcie Ciała Pana Jezusa na rękę. Poniżej tekst argumentów jakimi posługują się członkowie bractwa. Posłuszeństwo wobec Papieża Franciszka jest mniej istotne od walki jaką trzeba toczyć o wiarę. Przestrzegam, aby nie dawać posłuchu nawet najbardziej pobożnym argumentom propagowanym przez bractwo jeśli stoją one w opozycji do nauczania Kościoła powszechnego i papieży od Jana XXIII do Franciszka. Bractwo należy odróżnić od Bractwa Św. Piotra, które działa w komunii ze Stolicą Apostolską, choć również sprawuje liturgię w języku łacińskim.
Cytat z depeszy KAI:
Bractwo Kapłańskie św. Piusa X (FSSPX) nie może uznać nauczania Soboru Watykańskiego II i prawomocności posoborowej Mszy, bo straciłoby swoją tożsamość. Mówił o tym, z okazji 50-lecia jego istnienia, jego przełożony generalny ks. Davide Pagliarani.
Ks. Pagliarini przypomniał, że statuty FSSPX zostały zatwierdzone w 1970 r. na prawie diecezjalnym [w szwajcarskiej diecezji Lozanna-Genewa-Fryburg ]. Ponieważ jednak Bractwo miało rozwijać się na całym świecie, abp Marcel Lefebre dążył do uznania go na prawie papieskim. Spotkała go jednak w 1975 r. kanoniczna likwidacja FSSPX. Stolica Apostolska systematycznie wysuwa „żądania doktrynalne”, które są „nie do przyjęcia” dla Bractwa. Ich przyjęcie „pozwoliłoby na kanoniczne uznanie FSSPX, ale jednocześnie zniszczyłoby jego wartość moralną”. Najnowszym przykładem było żądanie Kongregacji Nauki Wiary z 2017 r., by FSSPX uznało nauczanie Soboru Watykańskiego II i „prawomocność nowej Mszy”. Przyjmując te warunki Bractwo „po prostu zanegowałoby to, czym jest i wyrzekłoby się tego, do czego jest przywiązane wszystkimi włóknami swego jestestwa”.
Ponowił także odrzucenie możliwości odprawiania Mszy według posoborowego Mszału św. Pawła VI. Jedynie „Msza trydencka” – według niego – jest „wyrazem naszej wiary, zwłaszcza w boskość naszego Pana, w Jego zbawczą Ofiarę i w konsekwencji w Jego powszechne królowanie”.