Chrystus – nasza Pascha (1 Kor 5, 7)
Drodzy Siostry i Bracia w Chrystusie Panu,
Wdzięczni Bogu za dar wielkopostnej drogi, stajemy w świetle wielkanocnego poranka Zmartwychwstania. Oto Bóg, który podjął za nas śmierć i daje nam pełnię życia. Jezus Chrystus objawia się w mocy życia, które się nie kończy. Przyjmujemy z wiarą Zbawiciela, który mocą miłości Ojca za nas umarł i trzeciego dnia dla nas zmartwychwstał. On odnajduje nas i utwierdza na drodze ku świętości. Z Jego woli otrzymujemy namaszczenie Duchem Świętym, aby stawać się świadkami życia i zmartwychwstania. Dzisiaj zjednoczeni we wspólnocie Kościoła świętujemy najważniejsze wydarzenie, które wyznacza nam drogę nadziei.
- Idziemy za Zmartwychwstałym
Patrzymy dzisiaj na Apostołów, którzy są świadkami publicznego życia i śmierci Jezusa, oni z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu (Dz 4, 41). Ta tajemnica dotknęła ich tak głęboko, że mówili o niej z wielką odwagą, jako o realnym i historycznym fakcie. To zwycięstwo daje odkupienie wszystkim, którzy uwierzą i zechcą przyjąć dar wielkanocnej radości. Wraz ze świadkami Zmartwychwstania przyjmujemy z wdzięcznością i odwagą zaproszenie do jedności z Bogiem i ludźmi.
Już nie musimy oczekiwać na daleką przyszłość, gdzie znajdziemy szczęście. Już dzisiaj mamy udział w tajemnicy spotkania z miłującym Bogiem. Święty Paweł w swym liście przypomina, że już teraz jesteśmy włączeni w misterium zmartwychwstania. Dlatego z wielką siłą przekonania podkreśla: jeśliście (…) razem z Chrystusem powstali z martwych; razem z Nim ukażecie się w chwale i dodaje: wasze życie ukryte jest z Chrystusem w Bogu (por. Kol 3, 1-4).
- Dar wyzwolenia
Zmartwychwstanie Jezusa to prawda wyzwolenia człowieka i jego dążenia do szczęścia z Bogiem. To ciągłe pytanie o otwieranie drzwi Chrystusowi, którego winniśmy naśladować. Dążenie ku górze, często wymaga schronienia się w Bogu, swoistego „ukrycia się” w Jego łasce. Oto Jezus Zmartwychwstały, który pozwala dotykać swoich ran jest Panem wszystkiego i przychodzi mimo zamkniętych drzwi (por. J 20, 19). On otwiera drzwi naszego serca, dlatego mamy prawdziwy udział w tajemnicy Jego śmierci i zmartwychwstania; On jest naszą Paschą (1 Kor 5, 7), to znaczy przeprowadza nas ze śmierci do życia.
Stoimy przed pustym grobem Jezusa, który mówi o pełni życia (por. J 20, 1-9). Ta prawda Zmartwychwstałego oczyszcza. Maria Magdalena ze zbolałym sercem szukała martwego ciała, lecz jej pragnienie życia w Bożej obecności, czyni ją świadkiem Zmartwychwstania. Za nią podążają Piotr i Jan, którzy symbolizują drogę Kościoła (por. J 20, 1-9). Pusty grób jest miejscem łaski, bo to grób Żyjącego.
- Eucharystia, drogą życia
Droga znaczona Eucharystią, jest zawsze świętowaniem Paschy; przejścia z niewoli do życia w wolności. Dzisiaj szczególnie rozumiemy, że Chrystus oddał się za nas w ofierze, jako nieskalany Baranek paschalny (por. 1 Kor 5, 7). Dzisiaj możemy przyjąć dar Ducha – źródło nowego życia oraz zadatek ostatecznego zmartwychwstania (por. Rz 8, 11). W każdej Eucharystii doświadczamy daru życia, zwłaszcza gdy ją z wiarą przyjmujemy.
Pragniemy głosić obecność Zmartwychwstałego we wspólnocie wierzących oraz otaczającym nas świecie. To dokonuje się już w wielkich dziełach Ducha Świętego, który wprowadza wierzących w komunię z Ojcem i Synem oraz buduje wspólnotę Kościoła. Duch Pana nieustannie odnawia w nas wierzących i w całym Kościele paschalne dary radości, pokoju, miłości i jedności.
- Pielęgnujmy naszą wolność
Ten wielkanocny duch, duch Zmartwychwstałego Jezusa wyzwala w nas Polakach żyjących w Ojczyźnie oraz poza granicami uczucia wdzięczności za 100 lat od odzyskania niepodległości. To było odrzucenie kamieni śmierci położonych przez zaborców na naszej Ojczyźnie. Dziękujemy za znanych i nieznanych bohaterów niepodległości, którzy zrealizowali pragnienie miłości i wolności.
Kierujmy naszą wdzięczność ku Bogu, który w swej Opatrzności wchodzi w dzieje ludów i narodów. Nasza niepodległość to także paschalny owoc dzieła Jezusa Chrystusa. Dziękujmy za wolność wraz z Maryją, która prowadzi do Syna. Ona towarzyszyła naszym sprawom rodzinnym, społecznym i narodowym i Jej dziękujemy także za dar odzyskanej niepodległości.
Drodzy Siostry i Bracia,
Modlimy się dzisiaj: Boże, (…) spraw, abyśmy obchodząc uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, zostali odnowieni przez Ducha i mogli zmartwychwstać do nowego życia w światłości. Życzę Wam radości ducha i pokoju serca, które są owocami Zmartwychwstania. Bądźcie świadkami wielkanocnego zwycięstwa; takich potrzebuje Kościół i świat, nasza Ojczyzna i nasze rodziny, tacy są w stanie budować pomyślną przyszłość we wzajemnym zaufaniu i solidarności.
Zmartwychwstały Pan niech powie każdej i każdemu z nas: Pokój tobie (por. J 20, 19. 21), bądź człowiekiem paschalnym. Alleluja! W paschalnej nadziei niech nam towarzyszy Boże błogosławieństwo: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego
+ Andrzej Franciszek Dziuba