Dwa płuca tej samej wiary w Kościele, wschodnie i zachodnie. Poniżej oświadczenie zwierzchnika kościoła greko-katolickiego po opublikowaniu przez Watykan, dokumentu, który rozróżnia błogosławieństwa sakramentalne i liturgiczne o błosławieństw ogólnych poza kontekstem liturgicznym czy oficjalnym.
Wydaje się, że dobrze z tej trudnej wskazówki duszpasterskiej skorzystali bracia greko-katolicy. Poniżej tekst ich deklaracji. (depaesza KAI z dnia 23 grudnia 2023r.)
Deklaracja „Fiducia supplicans” odnosi się wyłącznie do Kościoła łacińskiego i nie ma mocy prawnej dla wiernych Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego – stwierdził jego zwierzchnik, arcybiskup większy kijowsko-halicki Światosław Szewczuk.
Oto treść komunikatu Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK) w tłumaczeniu na język polski:
W odpowiedzi na liczne apele biskupów, duchowieństwa, zakonników, ruchów kościelnych i poszczególnych świeckich Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego dotyczące Deklaracji Dykasterii do spraw Nauki Wiary „Fiducia supplicans” (18 grudnia 2023 r.) w sprawie duszpasterskiego znaczenia błogosławieństw, po konsultacji z odpowiednimi ekspertami i kompetentnymi instytucjami, pragnę poinformować o następujących kwestiach:
1. Wyżej wymieniona Deklaracja interpretuje duszpasterskie znaczenie błogosławieństw w Kościele łacińskim, a nie w katolickich Kościołach wschodnich. Nie odnosi się ona do kwestii wiary i moralności katolickiej, nie odwołuje się do żadnych przepisów Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich (KKKW) ani nie wspomina o chrześcijanach wschodnich. Tak więc, na podstawie kan. 1492 KKKW, niniejsza Deklaracja odnosi się wyłącznie do Kościoła łacińskiego i nie ma mocy prawnej dla wiernych Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego.
2. Ukraiński Kościół Greckokatolicki jest jednym z katolickich Kościołów wschodnich, dlatego posiada własne dziedzictwo liturgiczne, teologiczne, kanoniczne i duchowe, które wszyscy wierni są zobowiązani zachowywać i pielęgnować (KKKW, kan. 39-41). Znaczenie „błogosławieństwa” w UKGK i w Kościele łacińskim jest różne.
3. Zgodnie z praktyką liturgiczną naszego Kościoła, błogosławieństwo kapłana lub biskupa jest gestem liturgicznym, który nie może być oddzielony od reszty treści obrzędów liturgicznych i zredukowany jedynie do okoliczności i potrzeb prywatnej pobożności (Katechizm UKGK „Chrystus jest naszą Paschą”, par. 505-509).
4. Zgodnie z tradycją obrządku bizantyjskiego, pojęcie „błogosławieństwo” oznacza aprobatę, pozwolenie, a nawet nakaz określonego rodzaju działania, modlitwy i praktyk ascetycznych, w tym pewnych rodzajów postu i modlitwy. Oczywiście błogosławieństwo kapłana ma zawsze wymiar ewangelizacyjny i katechetyczny, a zatem w żaden sposób nie może być sprzeczne z nauczaniem Kościoła katolickiego o rodzinie jako wiernym, nierozerwalnym i płodnym związku miłości między mężczyzną a kobietą, który Nasz Pan Jezus Chrystus podniósł do godności Świętego Sakramentu Małżeństwa. Duszpasterskie rozeznanie wzywa nas do unikania dwuznacznych gestów, wyrażeń i pojęć, które mogłyby zniekształcić lub przeinaczyć Słowo Boże i nauczanie Kościoła.
Błogosławieństwo Pana niech będzie z wami!
† ŚWIATOSŁAW